As aportacións de Iria, directora de cine, confiren á montaxe unha visión máis cinematográfica e anovadora, enfocada no campo do “thriller” actual. A acción comeza nunha mesa de interrogatorio, con Xoán declarando en tempo presente, e salta constantemente a unha serie de flashbacks, -algúns deles “mentireiros”-, que aportan un dinamismo escénico que non ten o texto orixinal.
O intento artístico é a desarticulación do concepto mesmo de VERDADE. XULGAR UNS FEITOS sérvenos única e exclusivamente para PECHAR UNHA HISTORIA QUE RESTABLEZA O EQUILIBRIO. Pero algunhas historias non poden pecharse nunca e é daquela, cando a existencia faise, para moitos, insoportable.
Coa posta en escena, frontal, fría, metálica, aséptica, limpa, próxima ao documentalismo do fotógrafo Eduardo Momeñe, queremos presentar os dous protagonistas: XOÁN E XULIA, como DÚAS MENTES: unha mira ao PASADO, outra mira ao FUTURO. Pero ningunha permanece no insoportable PRESENTE..